Na regen komt zonneschijn – deel 2
U kent het spreekwoord vast nog wel…. “na regen komt zonneschijn”. Maar bij moeder natuur bestaat het omgekeerde ook. Na zonneschijn komt regen. U gelooft mij niet? Pak uw paraplu erbij, en ga mee terug in de muizenissen.
Zo was er die keer dat we de registratie van een groot muziekfestival moesten verzorgen. Twee avonden achter elkaar, aan het einde van augustus. De eerste avond: het mooiste weer wat je kunt bedenken voor een buitenfestival. En met enkele duizenden bezoekers een prachtige sfeer. De ochtend daarna leek niets een herhaling van die avond in de weg te kunnen staan. In alle vroegte wierp de zon haar uitbundige stralen over het polderland, en de thermometer kroop vrolijk omhoog naar de dertig graden. In de namiddag kwam er wat meer bewolking. En nog wat meer.
Met het eerste optreden om zes uur ’s avonds gepland nam de aandacht voor de weerberichten toch wat toe. Het werd langzaam donkerder. In de wagen hoorden we op het nieuws van 7 uur: “de buitenoptredens op de Uitmarkt zijn afgelast wegens extreme regenval”, “in Weesp is het dak van een zwembad ingestort door extreme regenval”, “in Amsterdam is een deel van het dak van een warenhuis ingestort door extreme regenval”. Oh oh.
Heel wat schietgebedjes werden door organisatie en crew gedaan dat het ter plaatse in ieder geval droog bleef. Ze bereikten de weergoden niet.
Het Deep River Quartet betrad het podium. Het ging harder regenen en de paraplu’s werden in steeds grotere getale zichtbaar.
De mannen zongen onverstoorbaar over ‘Many rivers to cross’. De omlaag vallende regendruppels begonnen grootse afmetingen aan te nemen. Kleine riviertjes van water begonnen over het plein te stromen. Smaakvol begeleid door een swingend ‘Down by the riverside’. Het begon wat te lijken of je ìn die river stond, maar à la. Nòg hield een groot deel van het publiek dapper vol. Het Quartet was toe aan hun voorlaatste nummer. “Into each Life some rain must fall”. De weergoden luisterden aandachtig mee. Naarmate het nummer vorderde, nam de regen in hoog tempo toe. Van een malse zomerbui tot een stortbui. Van een stortbui tot een moessonbui. Het plein spoelde letterlijk leeg. Op het podium stond het water enkelhoog tegen de tijd dat de heren hun lied hadden beëindigd. Met een dergelijke watervloed restte de organisatie nog maar één optie: afgelasting van de verdere avond.
Het heeft die avond nog lang -en hard- geregend. Into each life some rain must fall….. Ik ben benieuwd of ze het hierna ooit nog op een buitenoptreden hebben gezongen!